Zon, zee, zuipen en ziekenhuis

Het begon allemaal een paar dagen geleden, het was 5 uur in de ochtend en ik hoor een hels kabaal. Ik open mijn ogen kijk langs mijn bed in druk mijn wekker uit, een keer goed in mijn ogen wrijven en mijn bed maar eens uit. Wakker was ik wel gelijk, lichtelijk gestrest zelfs... Snel douchen, iedereen wakker maken en toch nog een laatste check van de koffer, op deze donderdagochtend vertrok ik namelijk naar Kaapstad. Hier keek ik natuurlijk al een tijd op uit maar het was eindelijk zover, dus ik stap op deze onchristelijke tijd in de auto richting Dusseldorf Airport. Na alle standaard controles konden we boarden en op naar de eerste stop; Abu Dhabi. Schijnbaar zou dit best een heftig vliegveld zijn maar dat was dus een enorme tegenvaller... Gelukkig hebben we hier maar 2 uurtjes hoeven wachten waarna we alweer door konden naar Johannesburg, of zoals ze het hier noemen Joburg. Hier moesten we wat langer wachten maar konden we al wel wat zien van de Afrikaanse cultuur, en natuurlijk een goed ontbijtje pakken!

Na een korte vlucht komen we dan toch aan op onze eindbestemming, Kaapstad. De temperatuur is ondertussen goed hoog, want ik was natuurlijk nog op de Nederlandse temperatuur gekleed... Een korte trip met de auto en dan eindelijk aangekomen bij ons huis. Hier kregen we een korte rondleiding en daarna douchen en door naar Ultra Musical festival, the Jet Life! Een geweldig festival en een geweldig begin van het verblijf hier.

De volgende dag maar wat rustiger begonnen, een dagje zwemmen. Zeker fijn hier met deze temperaturen, een beetje zwemmen en lekker zonnen. De avond hebben we het nachtleven van Kaapstad maar eens bekeken, de strip hier heet Long Street en was ook zeker goed bevallen!

De zondag even een rustig dagje gepakt, we zijn met zijn allen naar het strand gegaan. Het was 40 graden dus dit was ook echt een goede beslissing.

En dan op naar vandaag, de eerste werkdag. Om half 10 werden we verwacht bij het Groote Schuur Hospitaal, hier hebben we vooral wat contacten gelegd en wat verder ingegaan op de opdracht en de gang van zaken. Maar toch ook weer een mooi voorbeeld gezien van optimisme, terwijl ik hier buiten een sigaretje aan het roken was raakten we aan de praat met een local. Deze man had geen benen meer maar kon vol passie vertellen dat dit hem nergens in tegen hield, hij ging hier gewoon naar het strand, de zee in en is zelfs op de tafelberg gekomen in zijn rolstoel.

Hiermee sluit ik dan mijn eerste reisverslag af en zal binnenkort wel weer van me laten horen! Tot siens!